Zgłoszenie budowy bez projektu można złożyć na 3 sposoby: osobiście - podczas wizyty w urzędzie w Olsztynie, listownie, elektronicznie – za pośrednictwem platformy ePUAP lub e-Budownictwo. W większości przypadków zgłoszenie robót budowlanych lub budowy składa się do starostwa lub urzędu miasta na prawach powiatu. Rozbudowa budynku gospodarczego bez pozwolenia lub zgłoszenia. Budynek gospodarczy będziemy mogli rozbudować bez żadnych formalności (tj. bez konieczności zgłaszania bądź ubiegania się o pozwolenie na budowę) w sytuacji, gdy jego przeznaczenie związane będzie z produkcją rolną i stanowi uzupełnienie zabudowy zagrodowej na działce siedliskowej. Zanim podejmiemy decyzję o tym, czy stawiamy dom na zgłoszenie, czy z pozwoleniem na budowę musimy się najpierw zastanowić, jaka jest nasza praktyczna wiedza na ten temat. Jeśli jest ona ograniczona i nie mamy nikogo, kto byłby dla nas istotnym wsparciem w tym procesie, warto zdecydować się na dom z pozwoleniem. Zgłoszenie dokonuje się w organie administracji architektoniczno-budowlanej. Organem administracji architektoniczno-budowlanej jest: - starosta (w miastach na prawach powiatu rolę starosty pełni prezydent miasta), - wojewoda (w zakresie spraw wymienionych w art. 82 ust. 3 i 4 Prawa budowlanego). Zawartość zgłoszenia rozbiórki Niestety oznacza to, że za każdym razem, gdy dany inwestor zdecyduje się na zmianę konstrukcji, podwyższenie budynku czy także zmianę funkcji poddasza, niezbędne będzie uzyskanie pozwolenia na budowę. Zgłoszenie nie będzie również wystarczające w przypadku, gdy zechcemy wstawić okna połaciowe. Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd Nợ Xấu. Jeśli inwestor zamierza uzupełnić zabudowę swojej działki o budynek gospodarczy, najpierw powinien zadbać o dopełnienie wszystkich formalności. Czasem wystarczy zgłoszenie, ale może okazać się, że jednak konieczne będzie uzyskanie pozwolenia na budowę. Kiedy wystarczy zgłoszenie budowy obiektu gospodarczego, a kiedy konieczne jest pozwolenie? Nowelizacja Prawa budowlanego, która weszła w życie z końcem czerwca bieżącego roku, doprecyzowała uregulowania z tym związane. Zgłoszenie budowy wystarczy w przypadku realizacji wolno stojących parterowych budynków gospodarczych, w tym garaży, altan oraz przydomowych ganków i oranżerii o powierzchni zabudowy do 35 m². Trzeba przy tym pamiętać, że łączna liczba tych obiektów nie może przekroczyć dwóch na każde 500 m². Jeśli ma ich powstać więcej, trzeba ubiegać się o pozwolenie. Nowelizacja wprowadziła zmiany, bowiem wcześniej obowiązujące przepisy z obowiązku ubiegania się o pozwolenie nie zwalniały garaży, a powierzchnia budowanych na podstawie zgłoszenia altan i obiektów gospodarczych była o 10 m² mniejsza. Wolno stojące parterowe budynki gospodarcze o powierzchni zabudowy do 35 m² można budować na podstawie zgłoszenia Obecnie pozwolenia nie wymagają również wiaty o powierzchni zabudowy do 50 m² sytuowane na działkach, na których znajduje się budynek mieszkalny lub przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe. Wcześniejsze zwolnienia dotyczyły mniejszych obiektów (o powierzchni do 25 m²), bez pozwolenia mogły powstać zaledwie dwa na każde 500 m². Zgodnie z nowymi przepisami łączna liczba wiat nie może przekroczyć dwóch na każde 1000 m². Planowaną budowę obiektu gospodarczego należy zgłosić w starostwie. W dokumencie trzeba określić zakres i sposób wykonywania robót budowlanych oraz termin ich rozpoczęcia. Do zgłoszenia należy dołączyć także oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, może być także konieczne załączenie odpowiednich szkiców lub rysunków. Jeśli w ciągu 21 dni organ nie wniesie sprzeciwu – można budować. Inwestor ma następnie trzy lata na rozpoczęcie prac. Nowelizacja Prawa budowlanego wprowadziła także listę obiektów, które nie wymagają weryfikacji urzędu – które można realizować bez zgłoszenia. Należą do nich między innymi altany i budynki gospodarcze realizowane w rodzinnych ogrodach działkowych (ich powierzchnia zabudowy nie może przekroczyć 35 m², wysokość – 5 m, 4 m w przypadku dachów płaskich), obiekty małej architektury na prywatnych działkach oraz obiekty przeznaczone do czasowego użytkowania na terenie budowy w trakcie jej trwania. Ta lista jest znacznie dłuższa, obejmuje także ogrodzenia o wysokości do 2,2 m czy utwardzenie powierzchni gruntu na działkach budowlanych. Zwolnienie z konieczności zgłaszania robót dotyczy więc najczęściej prowadzonych inwestycji związanych z zabudową jednorodzinną, które w większości przypadków i tak były realizowane bez zgłoszenia, ale w związku z tym mogły być potraktowane jako samowole budowlane. Obecnie można je wykonywać legalnie bez zgłoszenia. Proponowane dla Ciebie Ostatnio jeden z czytelników zwrócił nam uwagę na fakt, że trudno w internecie znaleźć informacje na temat tego, co zrobić po zgłoszeniu budowy i odczekaniu ustawowych 30 21 dni: czy można od razu po tym terminie rozpocząć roboty, czy też należy wcześniej dopełnić jakichś formalności? Na naszym blogu w kilku artykułach dotyczących konkretnych formalności znajdują się informacje na ten temat, niemniej jednak warto byłoby wszystko zebrać w jednym miejscu. W związku z tym w dzisiejszym tekście udzielimy odpowiedzi na pytania: czy do budowy na zgłoszenie potrzebny jest kierownik i dziennik budowy, czy rozpoczęcie takich robót trzeba zgłaszać do nadzoru, czy geodeta musi wytyczyć budynek budowany na zgłoszenie, czy po zakończeniu budowy nadzór musi odebrać budynek. Do wykonywania wcześniej zgłoszonych robót budowlanych, możesz przystąpić jeżeli organ w terminie 30 21 dni nie wniósł sprzeciwu. Warto poczekać z rozpoczęciem budowy trochę dłużej, ponieważ liczy się data nadania decyzji w urzędzie pocztowym. Niektóre urzędy wysyłają pismo informujące o tym, że zgłoszenie zostało przyjęte bez uwag. Jednak w większości przypadków, jeśli ktoś chce mieć pisemne potwierdzenie przyjęcia zgłoszenia, musi złożyć wniosek o wydanie stosownego zaświadczenia. Zazwyczaj, jeżeli wykonujesz jakiś obiekt bądź roboty na zgłoszenie, nie musisz dopełniać żadnych dodatkowych formalności w urzędach. Możesz od razu po wyżej wskazanym terminie przystąpić do prac, a zaraz po ich zakończeniu – do użytkowania obiektu. Jednak istnieją od tej zasady pewne wyjątki, które wymieniamy niżej. Czy o rozpoczęciu robót wykonywanych na podstawie zgłoszenia trzeba zawiadamiać nadzór budowlany? Ogólna zasada jest taka, że roboty budowlane wykonywane na podstawie zgłoszenia możesz rozpocząć bez dokonywania żadnych formalności. Nie musisz zawiadamiać nadzoru budowlanego. Od powyższej zasady istnieje jednak kilka wyjątków. Nadzór budowlany musisz zawiadomić w przypadku następujących robót wykonywanych na podstawie zgłoszenia: – budowa wolno stojących budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub działkach, na których zostały zaprojektowane; – budowa wolno stojących parterowych budynków stacji transformatorowych i kontenerowych stacji transformatorowych o powierzchni zabudowy do 35 m2; – budowa sieci: elektroenergetycznych obejmujących napięcie znamionowe nie wyższe niż 1 kV, wodociągowych, kanalizacyjnych, cieplnych, telekomunikacyjnych; – przebudowa budynków mieszkalnych jednorodzinnych, o ile nie prowadzi do zwiększenia dotychczasowego obszaru oddziaływania tych budynków. Do zawiadomienia powinieneś dołączyć dokumenty, które wymieniliśmy w tekście: „Pozwolenie na budowę już jest – co dalej? Jak rozpocząć budowę domu?”. Czy do budowy na zgłoszenie potrzebny jest kierownik budowy i dziennik budowy? Tutaj sytuacja jest podobna do tej opisanej powyżej – w przypadku budowy na zgłoszenie nie musisz prowadzić dziennika budowy i zatrudniać kierownika. Nie dotyczy to jednak wszystkich obiektów i robót. Kierownik budowy i dziennik budowy są niezbędne w przypadku budowy na podstawie zgłoszenia: – wolno stojących budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub działkach, na których zostały zaprojektowane; – wolno stojących parterowych budynków stacji transformatorowych i kontenerowych stacji transformatorowych o powierzchni zabudowy do 35 m2; – instalacji zbiornikowych na gaz płynny z pojedynczym zbiornikiem o pojemności do 7 m3, przeznaczonych do zasilania instalacji gazowych w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych; – sieci: elektroenergetycznych obejmujących napięcie znamionowe nie wyższe niż 1 kV, wodociągowych, kanalizacyjnych, cieplnych, telekomunikacyjnych; Czy obiekt budowany na zgłoszenie musi zostać wytyczony przez geodetę? W przypadku większości obiektów budowanych na podstawie zgłoszenia, nie ma konieczności ich geodezyjnego wyznaczania, ani przeprowadzania geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej. Nie dotyczy to jednak wszystkich obiektów. Wyjątkami są tutaj: – wolno stojące budynki mieszkalne jednorodzinne, których obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub działkach, na których zostały zaprojektowane; – wolno stojące parterowe budynki stacji transformatorowych i kontenerowych stacji transformatorowych o powierzchni zabudowy do 35 m2; – sieci: elektroenergetyczne obejmujące napięcie znamionowe nie wyższe niż 1 kV, wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, telekomunikacyjne; – przyłącza: elektroenergetyczne, wodociągowe, kanalizacyjne, gazowe, cieplne i telekomunikacyjne (nie dotyczy jeżeli połączenie przyłącza z siecią znajduje się na tej samej działce co przyłącze lub na działce do niej przyległej). – telekomunikacyjne linie kablowe; – kanalizacja kablowa. Czy wymagane jest pozwolenie na użytkowanie obiektów budowanych na zgłoszenie? Do użytkowania obiektów wybudowanych na zgłoszenie możesz przystąpić od razu po zakończeniu budowy. Nie musisz zawiadamiać nadzoru budowlanego i dokonywać dodatkowych formalności. Nie dotyczy to jednak budowanych na zgłoszenie: – wolno stojących budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub działkach, na których zostały zaprojektowane; – sieci: elektroenergetycznych obejmujących napięcie znamionowe nie wyższe niż 1 kV, wodociągowych, kanalizacyjnych, cieplnych, telekomunikacyjnych. Po wystąpieniu katastrofy budowlanej prowadzone jest postępowanie wyjaśniające, którego celem jest ustalenie okoliczności i przyczyn wystąpienia katastrofy oraz ewentualnej odpowiedzialności osób, które miały wpływ na jej zaistnienie i przebieg. Kto prowadzi postępowanie w przypadku katastrofy budowlanej? Postępowanie w przypadku katastrofy budowlanej prowadzi właściwy miejscowo organ nadzoru budowlanego. Organ ten powinien określić zakres niezbędnych działań i robót: doraźnych – związanych z zabezpieczeniem miejsca katastrofy i docelowych – związanych z doprowadzeniem uszkodzonego obiektu do właściwego stanu technicznego (o ile jest to możliwe) lub do rozbiórki albo odbudowy, stosownie do wyników i wniosków z postępowania przeprowadzonego w tym zakresie. Organem nadzoru budowlanego, o którym mowa wyżej, jest w pierwszej instancji powiatowy lub wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego (dalej odpowiednio „PINB” lub „WINB”). Wskazać należy przy tym, iż postępowanie wyjaśniające może przejąć w szczególnych przypadkach organ wyższego stopnia – tj. WINB oraz Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego (dalej: „GINB”). Możliwość przejęcia postępowania przez organ wyższego stopnia stanowi wyjątek od ogólnej reguły właściwości organów „pierwszo instancyjnych”, tj. PINB lub WINB i znajduje uzasadnienie w sytuacjach szczególnych, uzasadnionych np. skalą lub charakterem skutków katastrofy budowlanej, zagrożeniami dla bezpieczeństwa zdrowia, życia oraz mienia ludzi, a także rozmiaru strat powstałych w wyniku katastrofy budowlanej. Katastrofa budowlana – obowiązki kierownika budowy i zarządcy nieruchomości Wystąpienie katastrofy budowlanej powoduje powstanie konkretnych obowiązków, określonych w przepisach Prawa budowlanego. Obowiązki te w sposób szczególny obciążają kierownika budowy – w przypadku, gdy katastrofa budowlana wystąpiła w trakcie realizacji inwestycji budowlanej oraz właściciela, zarządcy lub użytkownika – w przypadku, gdy katastrofa budowlana dotknęła obiekt oddany do użytku. W przypadku wystąpienia katastrofy budowlanej za najważniejsze i podejmowane w pierwszej kolejności ustawodawca uznał działania, polegające na zorganizowaniu doraźnej pomocy poszkodowanym, a następnie na zabezpieczeniu miejsca katastrofy przed rozszerzaniem się jej skutków. Prace te są na ogół związane z pilnym powiadomieniem służb ratowniczych, w szczególności pogotowia ratunkowego i straży pożarnej oraz z zamknięciem dopływu mediów takich jak gaz, woda zimna i gorąca, energia elektryczna. Kolejnymi są działania związane z zabezpieczeniem miejsca katastrofy przed zmianami uniemożliwiającymi przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego. Mają one na celu niedopuszczenie do spowodowania zatarcia miejsc lub przemieszczania pozostałych po katastrofie elementów lub części obiektu budowlanego, w celu utrwalenia stanu powstałego wskutek katastrofy. Działania te są związane również z uniemożliwieniem dostępu do miejsca katastrofy osobom postronnym oraz oznakowaniem miejsca zakazu wstępu do czasu przybycia Policji. Wyjątkiem od tej zasady jest sytuacja związana z ratowaniem życia lub zabezpieczeniem przed rozszerzaniem się skutków katastrofy budowlanej. Po wykonaniu powyższych czynności w następnej kolejności, zależnie od zaistniałego stanu na miejscu katastrofy oraz stwierdzonego zasięgu jej skutków (np. czy na miejscu i w zasięgu katastrofy nie znajdowali się ludzie) odpowiednio: kierownik budowy (robót), właściciel, zarządca lub użytkownik są zobowiązani do niezwłocznego powiadomienia o katastrofie właściwe miejscowo organy nadzoru budowlanego, prokuratury oraz Policji, a także inwestora, inspektora nadzoru inwestorskiego, projektanta obiektu budowlanego (w przypadku katastrofy na budowie) oraz inne właściwie organy i jednostki organizacyjne zainteresowane przyczynami lub skutkami katastrofy, np. Państwową Inspekcję Pracy. W zależności od stwierdzonych na miejscu skutków katastrofy może wystąpić także potrzeba powiadomienia służb specjalistycznych, takich jak służby ratownictwa chemicznego czy biologicznego (np. w sytuacji wystąpienia katastrofy budowlanej w zakładach przemysłowych). Wszyscy powiadomieni powinni stawić się do dyspozycji kierownika budowy (odpowiednio właściciela, zarządcy lub użytkownika), celem kierowania akcją ratunkową na miejscu katastrofy. Wymaga podkreślenia, iż wezwani pozostali uczestnicy procesu budowlanego (projektant, inspektor nadzoru inwestorskiego, kierownik budowy) oraz przedstawiciele właściciela lub zarządcy obiektu powinni również stawić się do dyspozycji służb ratowniczych bezpośrednio po wystąpieniu katastrofy budowlanej, a następnie pozostawać do dyspozycji organu nadzoru prowadzącego postępowanie wyjaśniające do czasu jego zakończenia. Organ nadzoru budowlanego, może nakazać właścicielowi lub zarządcy obiektu dotkniętego katastrofą, w drodze decyzji, zabezpieczenie miejsca katastrofy oraz samego obiektu, który uległ katastrofie, jak również uporządkowanie terenu lub wykonanie innych niezbędnych czynności i robót budowlanych. Decyzja w tym przedmiocie podlega natychmiastowemu wykonaniu. Dodatkowym zabezpieczeniem służącym do natychmiastowego wykonania czynności zapobiegawczych jest możliwość podjęcia tych działań z inicjatywy organu, poprzez zlecenie tych prac odpowiednim firmom budowlanym, na koszt i ryzyko zobowiązanego. Wystarczającą przesłanką do zastosowania tej regulacji, zbliżonej do instytucji wykonania zastępczego w postępowaniu egzekucyjnym, jest opieszałość w prowadzeniu robót przez podmiot zobowiązany (np. kierownika budowy, właściciela lub zarządcę obiektu) lub niepodjęcie prac nakazanych decyzją. Niedopełnienie powyższych obowiązków zagrożone jest karą, określoną w art. 92 PB - tj. karą aresztu albo karą ograniczenia wolności, albo karą grzywny. Katastrofa budowlana – obowiązki i uprawnienia nadzoru budowlanego Pierwszymi czynnościami podejmowanymi przez PINB lub WINB niezwłocznie po otrzymaniu zgłoszenia o katastrofie budowlanej powinno być powołanie komisji w celu ustalenia przyczyn i okoliczności katastrofy, zakresu niezbędnych działań w celu likwidacji zaistniałego zagrożenia bezpieczeństwa ludzi i ich mienia oraz powiadomienie o katastrofie organu wyższego stopnia i GINB. W skład tej komisji wchodzą: przedstawiciel właściwego organu nadzoru budowlanego - jako przewodniczący, przedstawiciele innych zainteresowanych lub właściwych rzeczowo organów administracji rządowej, przedstawiciele samorządu terytorialnego, a także – w miarę potrzeby – rzeczoznawca budowlany lub inne osoby posiadające wymagane kwalifikacje zawodowe. Komisja ma na celu ustalenie przyczyn katastrofy budowlanej, stanu obiektu po katastrofie, robót zabezpieczających miejsce katastrofy oraz działań niezbędnych do ograniczenia skutków katastrofy i uporządkowania terenu katastrofy. Do współdziałania z komisją, w celu ułatwienia przeprowadzenia przez komisję postępowania wyjaśniającego, mogą być wezwani także inni uczestnicy procesu budowlanego: inwestor, projektant, inspektor nadzoru inwestorskiego, przedstawiciele producentów wyrobów budowlanych, wykonawcy, właściciel lub zarządca oraz użytkownik obiektu. Niezależnie od działań organów nadzoru budowlanego związanych z wystąpieniem katastrofy budowlanej odrębne postępowania w tej sprawie są prowadzone również przez inne organy, zwłaszcza przez Państwową Inspekcję Pracy, prokuraturę oraz Policję. Czynności zabezpieczające teren po katastrofie budowlanej Po ustaleniu w wyniku prac komisji przyczyn i okoliczności katastrofy budowlanej PINB lub WINB jest obowiązany do określenia zakresu i terminu wykonania niezbędnych robót związanych z likwidacją skutków katastrofy. Powyższe zobowiązania określone są w drodze decyzji administracyjnej kończącej postępowanie wyjaśniające. Zgodnie z decyzją, roboty związane z likwidacją skutków katastrofy budowlanej powinny być związane z uporządkowaniem terenu po katastrofie oraz zabezpieczeniem obiektu do czasu wykonania robót doprowadzających obiekt do stanu właściwego. W przypadku katastrofy podczas budowy – jest to zakres robót umożliwiający podjęcie budowy, natomiast w przypadku katastrofy obiektu użytkowanego – zakres robót umożliwiający podjęcie użytkowania obiektu. Właściwy organ nadzoru budowlanego może zlecić na koszt inwestora, właściciela lub zarządcy obiektu budowlanego sporządzenie ekspertyzy, jeżeli jest to niezbędne do wydania powyższej decyzji lub do ustalenia przyczyn katastrofy. Wykonawcą tej decyzji jest - zależnie od momentu wystąpienia katastrofy - odpowiednio inwestor lub właściciel albo zarządca obiektu, który uległ katastrofie. W przypadku, gdy występuje możliwość przywrócenia obiektu po katastrofie do dalszego użytkowania, odpowiedni nakaz w tym zakresie właściwy organ nadzoru budowlanego wydaje właścicielowi lub zarządcy obiektu budowlanego. Usunięcie skutków katastrofy budowlanej Usunięcie skutków katastrofy budowlanej należy do obowiązków inwestora, właściciela lub zarządcy obiektu budowlanego. Jednocześnie właściwy organ nadzoru budowlanego nie musi ponownie nakładać tego obowiązku w drodze decyzji. Niedopełnienie tego obowiązku przez wymienione podmioty zagrożone jest wspominanymi sankcjami w postaci aresztu, ograniczenia wolności albo kary grzywny. Usunięcie skutków katastrofy może stworzyć warunki do kontynuacji dalszej budowy obiektu, podjęcia jego dalszego użytkowania, a także warunki związane z potrzebą dokonania rozbiórki (dotyczącą zarówno obiektu budowanego, jak i użytkowanego). Możliwość podjęcia takich działań jest uzależniona od wyników prac komisji ustalającej przyczynę i okoliczności katastrofy oraz rozstrzygnięć podjętych przez organ nadzoru budowlanego w ramach prowadzonego postępowania. W tej sytuacji, po usunięciu skutków katastrofy i zależnie od tego, jakie rozstrzygnięcia w sprawie podjął właściwy organ, inwestor będzie mógł wystąpić o pozwolenie na wznowienie robót budowlanych, związanych z dalszą budową obiektu, który uległ katastrofie budowlanej, bez potrzeby wykonywania dodatkowych czynności lub też będzie musiał wykonać nałożone obowiązki - jeżeli ich wykonanie determinuje podjęcie robót budowlanych przerwanych wystąpieniem katastrofy budowlanej. Natomiast jeśli organ orzeknie rozbiórkę obiektu, inwestor będzie obowiązany tę decyzję wykonać. Niewykonanie powyższych obowiązków skutkować będzie wspomnianą już odpowiedzialnością karną na mocy art. 92 PB. Katastrofa budowlana - odpowiedzialność: zawodowa, cywilna, karna Ustalenie przyczyny katastrofy budowlanej jest nieodzowne dla wskazania podmiotu czy też podmiotów, które przyczyniły się do jej wystąpienia. Winni powstania katastrofy budowlanej podlegają odpowiedzialności odpowiednio zawodowej, cywilnej oraz karnej. Odpowiedzialność zawodowa Odpowiedzialność zawodowa dotyczy osób pełniących samodzielne funkcje techniczne w budownictwie, tj. projektantów, kierowników budów (robót), inspektorów nadzoru inwestorskiego, którzy mają odpowiednie uprawnienia budowlane i są członkami właściwej okręgowej izby zawodowej. Odpowiedzialność karna Rozwijając temat odpowiedzialności karnej zgodnie z brzmieniem art. 92 ust. 1 pkt 1 PB: kto w razie katastrofy budowlanej nie dopełnia obowiązków (…) podlega karze aresztu albo karze ograniczenia wolności, albo karze grzywny. Często też organ prowadzący postępowanie karne dodatkowo wnioskuje do okręgowych izb inżynierów budownictwa lub architektów o wszczęcie postępowania z tytułu odpowiedzialności zawodowej w budownictwie. Odpowiedzialność cywilna Zgodnie z art. 434 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 - Kodeksu cywilnego (tj. z dnia 17 lutego 2016 r.), dalej „KC”: za szkodę wyrządzoną przez zawalenie się budowli lub oderwanie się jej części odpowiedzialny jest samoistny posiadacz budowli. Z odpowiedzialności tej zwalniają dwie łącznie występujące okoliczności, a mianowicie: utrzymanie budowli w należytym stanie brak wad w budowie. Zgodnie z KC, posiadaczem samoistnym danej rzeczy jest ten, kto faktycznie włada rzeczą jak właściciel. Posiadaczem samoistnym będzie więc sam właściciel, współwłaściciel lub użytkownik wieczysty. Odpowiedzialność posiadacza samoistnego budowli została skonstruowana jako odpowiedzialność na zasadzie ryzyka, co w praktyce oznacza, że jeśli, w razie stwierdzenia związku przyczynowego między zawaleniem się budowli bądź oderwaniem się jej części, a działaniem posiadacza samoistnego oraz niewykazaniu przez niego istnienia żadnej z okoliczności zwalniających z odpowiedzialności na zasadzie ryzyka (zdarzenie nie wynikało z braku utrzymania budowli w należytym stanie, ani też z wady w budowie), będzie on zobowiązany do naprawienia wyrządzonej szkody w pełnym jej wymiarze. Ciężar udowodnienia powyższych okoliczności spoczywa na osobie, która chce się od odpowiedzialności uwolnić, co stawia w lepszej pozycji stronę poszkodowaną w wyniku katastrofy budowlanej. Warto podkreślić, iż w przypadku gdy szkoda powstała w wyniku zawalenia się budowli bądź oderwania się jej części podczas wykonywania robót budowlanych, a teren budowy został protokolarnie przejęty przez wykonawcę, wobec dyspozycji art. 652 KC odpowiedzialność z tego tytułu wobec poszkodowanych obciąża właśnie wykonawcę, natomiast posiadacz samoistny od odpowiedzialności tej zostaje zwolniony. Wada w budowie może powstać nie tylko w wyniku wadliwego wykonawstwa, ale również jako następstwo wad projektowych. Projektant odpowiada więc nie tylko za wady przygotowanej przez siebie dokumentacji projektowej, ale i za wszelkie wady obiektu budowlanego wybudowanego według tej dokumentacji, jeżeli rzecz jasna te wady powstały w następstwie błędów w dokumentacji projektowej. Dodatkowo warto podkreślić, że zaniedbania kierownika budowy czy inspektora nadzoru inwestorskiego w zakresie wykonania obowiązków przewidzianych ustawą Prawo budowlane prowadzić będą do powstania odpowiedzialności na płaszczyźnie karnej, cywilnej, a także dyscyplinarnej. Autorkami tekstu są Anna Zawadzka-Grzesiak, radca prawny w Kancelarii BCLA Bisiorek, Cieśliński, Adamczewska i Wspólnicy oraz Dominika Bura, aplikant adwokacki Kancelaria BCLA Bisiorek, Cieśliński, Adamczewska i Wspólnicy Kancelaria BCLA specjalizuje się w świadczeniu usług prawnych z zakresu: nieruchomości i inwestycji budowlanych; transportu, spedycji, logistyki; energetyki odnawialnej; a także ochrony majątku, restrukturyzacji i postępowania upadłościowego. Pięcioletnia dziewczynka oraz jej dwuletni brat zginęli wskutek zawalenia się domu w Radżastanie w północno-zachodnich Indiach. Budynek został zniszczony przez ulewny deszcz. W wyniku zdarzenia ucierpiało także pięcioro innych Radżastanie w północno-zachodnich Indiach, pomiędzy miastami Jaipur oraz Alwar doszło w poniedziałek do tragedii. Wskutek ulewnego deszczu zawalił się jeden z domów w miejscowości Bhangdoli. Zginęła pięcioletnia dziewczynka oraz jej dwuletni brat. Tragedia w Indiach. Wskutek ulewnego deszczu zawalił się dom. Zginęło dwoje dzieciRannych przetransportowano do szpitala w JaipurzeWedług wstępnych doniesień policji, w wyniku zdarzenia rannych zostało pięć kolejnych osób. Dwoje spośród rannych przetransportowano do szpitala w Jaipurze, stolicy Radżastanu. Ciała zabitych dzieci, po dokonaniu pośmiertnego badani, zostały przekazane rodzinie. Dziewczynka miała na imię Jyoti, a chłopiec - tragedii doszło w czasie, gdy wszyscy członkowie rodziny byli w budynku. Na zdarzenie natychmiast zareagowali sąsiedzi i okoliczni mieszkańcy, którzy pospieszyli z pomocą i wezwali monsunowa w Indiach, która przynosi bardzo ulewne deszcze, trwa od czerwca do ofertyMateriały promocyjne partnera Niewywiązywanie się przez właściciela z obowiązku dbania o odpowiedni stan budynku może skutkować wszczęciem postępowania administracyjnego przez organy nadzoru budowlanego. Jeśli stan techniczny budynku jest zły, właściciel może dostać od nadzoru budowlanego nakaz wykonania napraw, opróżnienia lub wyłączenia budynku z użytkowania, a nawet rozbiórki. Przepisy Ustawy - Prawo budowlane przewidują, że obiekt budowlany powinien być użytkowany w sposób zgodny z jego przeznaczeniem i wymaganiami ochrony środowiska oraz utrzymywany w należytym stanie technicznym i estetycznym, przy czym nie należy dopuszczać do nadmiernego pogorszenia jego właściwości użytkowych i sprawności technicznej (art. 5 ust. 2). Ponadto właściciel budynku ma obowiązek zapewnić, dochowując należytej staranności, jego bezpieczne użytkowanie w razie wystąpienia czynników zewnętrznych oddziaływających na obiekt, związanych z działaniem człowieka lub sił natury (art. 61). Z tymi obowiązkami wiąże się konieczność prowadzenia okresowych kontroli budynku, a także - gdy wystąpi taka potrzeba - dokonywania remontów. Spis treściJakie możliwości ma nadzór budowlanyKiedy nadzór wyda nakaz naprawy budynkuCo w decyzji nakazującej naprawę budynkuKiedy nadzór wyda nakaz rozbiórki budynkuKiedy nadzór wyda nakaz opróżnienia lub wyłączenia budynku z użytkuKiedy naprawa, a kiedy rozbiórka budynkuSPRAWDŹ: wzory i formularze do pobraniaJak się odwołać od decyzji nadzoru budowlanego Jakie możliwości ma nadzór budowlany Jeżeli w wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego organy nadzoru budowlanego stwierdzą nieprawidłowości, właściciel powinien się liczyć z daleko idącymi konsekwencjami. Nadzór budowlany ma bowiem szeroki wachlarz możliwości w zakresie egzekwowania obowiązku przywrócenia budynku do należytego stanu. Przede wszystkim może: nakazać usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości (naprawy); orzec o nakazie rozbiórki obiektu nieużytkowanego bądź niedokończonego; nakazać opróżnienie bądź też wyłączenie z użytkowania budynku mieszkalnego. Kiedy nadzór wyda nakaz naprawy budynku Nakaz naprawy budynku - zgodnie z art. 66 ust. 1 Prawa budowlanego - organ nadzoru budowlanego wydaje w przypadku stwierdzenia, że obiekt budowlany: może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu mienia bądź środowiska; jest użytkowany w sposób zagrażający życiu lub zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu mienia lub środowisku; jest w nieodpowiednim stanie technicznym albo powoduje swym wyglądem oszpecenie otoczenia. Nie każdy zły stan techniczny budynku musi automatycznie powodować istnienie stanu zagrożenia życia lub zdrowia ludzi. Organ nadzoru budowlanego ocenia to każdorazowo na bazie okoliczności konkretnego przypadku. W praktyce ze stanem zagrażającym życiu lub zdrowiu ludzi będziemy mieli do czynienia np. w sytuacji, gdy: w budynku występuje zagrzybienie; budynek ma niewłaściwy stan instalacji elektrycznej; instalacja gazowa w budynku jest nieszczelna; stwierdzono uszkodzenie elementów konstrukcyjnych budynku; występują jakiekolwiek inne nieprawidłowości, które mogą w przyszłości skutkować przykładowo zawalaniem się budynku. Decyzję o nakazie usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości organ wyda również w przypadku, gdy wprawdzie budynek jest użytkowany w sposób prawidłowy, ale pomimo tego jego stan powoduje opisane zagrożenia. Przyczyną nieodpowiedniego stanu technicznego może być zarówno zwykłe zużycie się obiektu na skutek czasu, jak i nadzwyczajne działania np. sił przyrody. Może nią być również naruszenie przepisów techniczno-budowlanych, przede wszystkim przepisów Rozporządzenia w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. W takiej sytuacji organ nadzoru powinien ustalić i wskazać w wydanej decyzji, jakie konkretnie przepisy prawa zostały naruszone. Równie ważne jest dbanie o stan estetyczny budynku. Jak już wspomniano organy nadzoru mają bowiem prawo nakazać nam usunięcie nieprawidłowości w przypadku stwierdzenia, że nasz budynek powoduje swoim wizerunkiem oszpecenie otoczenia. W praktyce najczęściej dotyczy to budynków potocznie zwanych ruderami, czyli bardzo zaniedbanych zewnętrznie obiektów, położonych w centrach miast czy wśród obiektów o charakterze publicznym. Jeśli wizerunek takich obiektów znacząco odbiega od pozostałych budynków stojących w sąsiedztwie, organy nadzoru zobowiązane będą do nałożenia stosownych nakazów mających na celu wyeliminowanie tego stanu. W takiej sytuacji mogą nakazać np. renowację dachu lub elewacji budynku. Co w decyzji nakazującej naprawę budynku Nadzór budowlany może wedle własnego uznania określić termin, w jakim mamy wykonać określone czynności. Oczywiście termin ten musi uwzględniać zakres koniecznych do wykonania prac budowlanych oraz realne możliwości ich wykonania. Określony przez organ termin na usunięcie nieprawidłowości powinien uwzględniać takie okoliczności jak konieczność sporządzenia dokumentacji techniczno-budowlanej i ewentualnie opróżnienia niektórych lokali, a także porę roku mającą znaczenie dla wykonywania wielu prac budowlanych. Istotna jest też czasochłonność poszczególnych robót i kolejność ich wykonywania - czy można je prowadzić równolegle, czy też muszą one następować kolejno po sobie. Natomiast nie powinna tu mieć żadnego znaczenia sytuacja finansowa właściciela ani zarządcy budynku, a więc okoliczności, czy ma on wystarczające środki do przeprowadzenia prac zmierzających do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości. Bardzo istotny jest także ich charakter – nie ma bowiem wątpliwości, że w przypadku stwierdzenia zagrożenia dla życia czy zdrowia, organ powinien określić termin na usunięcie nieprawidłowości w sposób możliwie najkrótszy, podczas gdy kwestia oszpecenia otoczenia nie wymaga już takiego pośpiechu. Przepisy Prawa budowlanego nie określają, jaki rodzaj prac budowlanych organ może nakazać właścicielowi w decyzji wydanej na podstawie art. 66. Może to być zatem wymiana poszczególnych elementów (np. pokrycia dachowego), wykonanie remontu, odbudowa określonych części budynku (typu kominy, ściany), poprawienie estetyki otoczenia, naprawa posadzki, a nawet malowanie lub renowacja poszczególnych elementów budynku. Mogą to być również roboty stanowiące jedynie bieżącą konserwację. Nakazane prace powinny służyć przywróceniu obiektu do stanu poprzedniego (z dopuszczalnością stosowania innych wyrobów budowlanych od użytych pierwotnie). Nie mogą natomiast prowadzić do przebudowy, rozbudowy czy nadbudowy obiektu. Nadzór nie ma też prawa nakazać właścicielowi zastosowania określonych materiałów. Może jedynie określić, jaki ma być rezultat wykonania przez właściciela nakazanych prac. Przeczytaj też: Rozbudowa budynku: formalności W każdym wypadku podstawą do wykonania tych prac jest wyłącznie decyzja wydana na podstawie art. 66 ust. 1 Prawa budowlanego. Co ważne, można w niej nakazać wykonanie prac, które w innych przypadkach wymagają uzyskania pozwolenia na budowę albo dokonania zgłoszenia. Kiedy nadzór wyda nakaz rozbiórki budynku Zgodnie z art. 67 ust. 1 Prawa budowlanego, jeżeli nieużytkowany lub niewykończony obiekt budowlany nie nadaje się do remontu, odbudowy lub wykończenia, organ nadzoru budowlanego wydaje decyzję nakazującą właścicielowi lub zarządcy rozbiórkę obiektu i uporządkowanie terenu oraz określającą terminy przystąpienia do tych robót i ich zakończenia. Nakaz rozbiórki może dotyczyć dwóch rodzajów budynków: niewykończonego oraz wykończonego, lecz nieużytkowanego. Nadzór budowlany nie ma zatem prawa nakazać na podstawie wskazanego przepisu rozbiórki budynku użytkowanego. Aby można było wydać decyzję o nakazie rozbiórki budynku, jego stan musi być nieodwracalny, czyli remont, odbudowa lub określone prace wykończeniowe nie mają szans spowodować, że obiekt będzie się nadawał do użytkowania. W praktyce nakaz rozbiórki wynikający z art. 67 ust. 1 dotyczy najczęściej budynków nieużytkowanych przez dziesiątki lat i grożących zawaleniem. Wyjątek stanowią jedynie niewykorzystywane lub niewykończone obiekty wpisane do rejestru zabytków, co do których przepisy przewidują bezwzględny zakaz orzekania rozbiórki. Tryb prowadzenia postępowania poprzedzającego wydanie decyzji nakazującej rozbiórkę budynku regulują przepisy Rozporządzenia w sprawie warunków i trybu postępowania w sprawach rozbiórek nieużytkowanych lub niewykończonych obiektów budowlanych. Nadzór budowlany najpierw: ustala przyczyny niewykonania przez właściciela lub zarządcę obiektu budowlanego jego remontu, odbudowy lub wykończenia; dokonuje oględzin i oceny stanu technicznego obiektu, a w wypadku pojawienia się uzasadnionych wątpliwości co do stanu tego obiektu nakazuje jego właścicielowi lub zarządcy sporządzenie ekspertyzy technicznej przez osobę z odpowiednimi uprawnieniami; przeprowadza rozprawę. W przepisie art. 67 ust. 1 nie określono sztywnego terminu, w jakim właściciel powinien dokonać rozbiórki budynku i uporządkowania terenu. Natomiast w rozporządzeniu wskazano jedynie możliwy najkrótszy termin przystąpienia do prac rozbiórkowych - 6 tygodni od daty doręczenia decyzji o nakazie rozbiórki, przy czym termin ten może być zdecydowanie dłuższy. Termin zakończenia prac rozbiórkowych i uprzątnięcia terenu może zostać ustalony przez organ nadzoru wedle oceny tego organu, z tym że powinien on być technicznie uzasadniony. Kiedy nadzór wyda nakaz opróżnienia lub wyłączenia budynku z użytku Na podstawie art. 68 Prawa budowlanego organ nadzoru budowlanego może nakazać: opróżnienie budynku zamieszkanego bądź wyłączenie z użytkowania całości lub części budynku niezamieszkanego. Przepis ten dotyczy wyłącznie budynków przeznaczonych na pobyt ludzi. Takie decyzje mogą zostać wydane tylko wówczas, gdy budynek grozi bezpośrednim zawaleniem. Jeśli zaś nie występuje realna groźba zawalenia, nadzór budowlany powinien wydać decyzję o nakazie usunięcia nieprawidłowości na podstawie art. 66. Decyzja wydana na podstawie art. 68 ma charakter związany. Oznacza to, że w razie stwierdzenia, że budynek bezpośrednio grozi zawaleniem, nadzór nie tylko może, ale wręcz ma obowiązek wydać decyzję nakazującą jego opróżnienie bądź wyłączenie z użytkowania. Ponieważ jest to bardzo poważna decyzja, nie może być żadnych wątpliwości, że budynek powinien zostać opróżniony bądź wyłączony z użytkowania. Organ nadzoru budowlanego ma zatem obowiązek dokonania oględzin budynku, w ramach których stwierdzi występowanie realnego zagrożenia jego zawalenia się. W przepisie art. 68 też nie określono konkretnego terminu, w którym obowiązek opróżnienia/wyłączenia budynku ma zostać zrealizowany. Nadzór ma prawo określić ten termin wedle swego uznania w oparciu o okoliczności faktyczne konkretnej sprawy. Jednak z pewnością w przypadku budynków zamieszkanych powinny to być szybkie terminy. Takiego pośpiechu z reguły nie będzie zaś w przypadku lokali opuszczonych. Kiedy naprawa, a kiedy rozbiórka budynku Przepisy art. 66 i art. 67 Prawa budowlanego częściowo się uzupełniają. Jeśli właściciel budynku zadeklaruje, że wykona prace remontowe, wykończeniowe lub prowadzące do odbudowy i jest to - w ocenie nadzoru budowlanego - możliwe pod względem technicznym, to powinna zostać wydana decyzja określającą rodzaj koniecznych do wykonania prac na podstawie art. 66. Natomiast w przypadku gdy właściciel oświadczy wyraźnie, że nie ma zamiaru tych prac przeprowadzić, nadzór może wydać decyzję o nakazie rozbiórki na podstawie art. 67. Podobnie będzie w sytuacji, gdy właściciel nie wywiąże się z nałożonych na niego obowiązków. Przy wydawaniu decyzji podstawowe znaczenie ma zatem obiektywny stan techniczny budynku i możliwość przywrócenia go do stanu nadającego się do użytkowania w drodze remontu, a w dalszej kolejności wola właściciela przeprowadzenia wymaganych prac budowlanych. SPRAWDŹ: wzory i formularze do pobrania Pozwolenie na budowę: wzór wniosku Zgłoszenie budowy: wzór wniosku Zgłoszenie robót budowlanych Zgłoszenie rozbudowy budynku Zgłoszenie nadbudowy – adaptacja poddasza Zawiadomienie o rozpoczęciu robót budowlanych Wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy Wzór zawiadomienia o zakończeniu robót budowlanych Pozwolenie na użytkowanie obiektu budowlanego Zmiana pozwolenia na budowę domu. Wniosek i procedura Pozwolenie na rozbiórkę Zgłoszenie nabycia nieruchomości: druk IN-1 Przeniesienie zgłoszenia budowy lub innych robót budowlanych Przeniesienie pozwolenia na budowę Jak się odwołać od decyzji nadzoru budowlanego Właściciel (zarządca) budynku może wnieść odwołanie od decyzji wydanej przez organ nadzoru budowlanego. Należy je złożyć w terminie 14 dni od dnia następnego po tym, w którym odebraliśmy decyzję. Dla przykładu, jeśli decyzję odebraliśmy 5 sierpnia, odwołanie musimy złożyć najpóźniej 19 sierpnia. Oznacza to, że najpóźniej w tym dniu musimy: złożyć je bezpośrednio w urzędzie; wysłać w formie dokumentu elektronicznego i otrzymać urzędowe poświadczenie odbioru albo nadać w polskiej placówce pocztowej. Jeśli ostatni dzień wypadnie w sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, termin upływa w najbliższym dniu roboczym. Przepisy nie wymagają żadnej szczególnej formy dla odwołania od decyzji administracyjnej. Wprawdzie nie ma takiego obowiązku, ale warto uzasadnić w odwołaniu swoje stanowisko. Z pisma musi wynikać, że nie zgadzamy się z decyzją organu. Należy też jasno wskazać, od jakiej decyzji się odwołujemy, czyli podać jej numer, datę wydania i numer sprawy. Koniecznie należy też podać swoje pełne dane (imię, nazwisko, adres) i własnoręcznie się podpisać. Odwołanie wnosimy do organu drugiej instancji, ale za pośrednictwem organu pierwszej instancji. Oznacza to, że nasze pismo składamy w tym samym urzędzie, który wydał decyzję. Jeśli organ pierwszej instancji uwzględni odwołanie, samodzielnie zmienia lub uchyla zaskarżoną decyzję. Jeżeli zaś nie uwzględni odwołania, to przesyła je do organu wyższego stopnia. Gdy zgadzamy się z decyzją wydaną przez organ odwoławczy, mamy prawo wnieść skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego.

zgłoszenie zawalenia się budynku